NR 179 – WRZESIEŃ 2017

Cierpliwość

Wiedzą to już od dawna również moi chłopcy,
których z kotami łączy rodzinna zażyłość,
że oprócz innych zalet człowiekowi obcych,
koty mają do ludzi anielską cierpliwość.

Franciszek J. Klimek

ZWIERZĘ NIE JEST RZECZĄ

W artykule 1. ustawy o ochronie zwierząt z 21 sierpnia 1997 r. widnieje zapis „Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą.
Człowiek jest mu winien poszanowanie, opiekę i ochronę”. Czy faktycznie zapewniamy wszystkim zwierzętom poszanowanie, opiekę i ochronę? Nie jest to pytanie retoryczne, na pewno istnieje bardzo wiele grup społecznych, które szanują zwierzęta, chronią je, opiekują się nimi. Ale wiadomo także, że na pewno jest ich zbyt mało. Nieustannie słyszymy o ludzkim okrucieństwie wobec zwierząt.
Nie zawsze udaje się nam dotrzeć do dzieci i młodzieży z przekazem o konieczności szanowania braci mniejszych. A to właśnie najmłodszym powinniśmy wpajać empatię do zwierząt, obowiązek roztaczania opieki nad nimi, zainteresować ich wolontariatem w schroniskach czy w przytuliskach. Jest to ogromne zadanie i wyzwanie dla przedszkoli i szkół.
Zaobserwować można także, że niektórzy dzielą zwierzęta na te lepsze i te gorsze. Może wynikać to z tradycji, osobistych sentymentów lub przekonań religijnych. Ale tak naprawdę nie uświadamiamy sobie prawdziwych bodźców naszych sympatii i antypatii. Na ogół wszyscy lubimy zwierzęta młode – być może dlatego, że zazwyczaj mają duże oczy, podobnie jak ludzkie noworodki, a to podobieństwo prawdopodobnie wyzwala w nas reakcje opiekuńcze.
Dzikie zwierzęta, zgrabne i umięśnione, imponują nam swoją siłą i wytrwałością. Najbardziej jednak kochamy te, które udało się nam oswoić i udomowić. To one stały się naszymi domowymi ulubieńcami, choć pierwotnie miały tylko wykonywać prace użyteczne dla ludzi – pomagać w polowaniu, bronić siedliska czy łapać myszy.
Istnieje mnóstwo powodów, dla których wybieramy życie ze zwierzętami.
Kochamy je, szanujemy i roztaczamy nad nimi opiekę. A one w zamian dają nam bezinteresowną miłość, bezgraniczne zaufanie, emanują cudowną energią, która nas uspokaja, a często także leczy. Szczególnie obserwujemy to w przypadku zwierząt przygarniętych ze schronisk.
Pozostaje zatem zadać sobie pytania – co człowiek zyskuje z przyjaźni ze zwierzęciem, a co musi poświęcić; co zwierzę zyskuje z relacji z człowiekiem, a co traci? Najlepiej odpowiedzmy sobie na to sami. Na pewno warto przemyśleć tę kwestię.
Gdybyście chcieli podzielić się z nami rozważaniami na ten temat, zapraszam do przysyłania listów do naszej redakcji na mail:
kociesprawy@kociesprawy.pl lub pocztą tradycyjną.

Magdalena Bielicka
redaktor naczelna KOCICH SPRAW